Czy dożywocie i służebność mieszkania to jedno i to samo? Dla wielu ludzi tak. Niestety to błędne myślenie niesie za sobą poważne konsekwencje prawne.
Problem z rozróżnieniem tych terminów pojawia się z reguły dopiero wtedy, gdy chcemy podarować komuś nieruchomość, w której mieszkamy. Mamy wówczas obawy czy nie stracimy dachu nad głową na stare lata, bo, jak wiadomo, życie pisze najróżniejsze scenariusze.
Umowa dożywocia czy służebność?
Nie da się ukryć, że każdy z nas chce w możliwie najlepszy sposób zabezpieczyć swoje prawa do mieszkania, tak, by móc w nim pozostać do końca życia, bez względu na to, kto jest właścicielem nieruchomości. Mamy dwie możliwości, by tego dokonać – umowę o dożywocie, albo ustanowienie służebności mieszkania. Możemy się również zdać na zaufanie, ale tej opcji z prawnego punktu widzenia nie polecam.
Umowa dożywocia a służebność – różnice
Umowa dożywocia to nic innego jak przeniesienie przez właściciela nieruchomości na nabywcę, w zamian za co nabywca zobowiązuje się zagwarantować dożywotnie utrzymanie dotychczasowego właściciela lub jego bliskiej osoby.
Zawarcie umowy dożywocia skutkuje przeniesieniem własności nieruchomości, dlatego należy ją zawrzeć w formie aktu notarialnego pod rygorem nieważności.
Zarówno zakres, jak i rodzaj dożywotnich świadczeń zostają ustalone w umowie.
Nabywca nieruchomości zobowiązany zostaje do:
- dożywotniego traktowania poprzedniego właściciela jako domownika,
- dostarczania mu wszystkiego, co niezbędne do życia (wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła oraz opału),
- zagwarantowania należytej pomocy oraz opieki w chorobie,
- zapewnienia na własny koszt godnego pogrzebu, który odpowiada miejscowym zwyczajom.
Dożywocie jest zatem zagwarantowaniem zaspokojenia potrzeb osobistych osoby uprawnionej. Ma ono charakter alimentacyjny, dlatego warto odróżniać umowę dożywocia od służebności mieszkania.
Służebność mieszkania – główne założenia
Służebność mieszkania to możliwość zapewnienia osobie uprawnionej zaspokojenia wszystkich potrzeb mieszkaniowych w konkretnym lokalu mieszkalnym. Służebność mieszkania jest elementem prawa dożywocia.
Służebność mieszkania jest prawem do mieszkania, czyli zajmowania oznaczonego pomieszczenia mieszkalnego, by zaspokoić potrzebę schronienia, wypoczynku, snu, przyrządzania posiłków, zachowania higieny osobistej oraz zaspokajania potrzeb związanych z kulturą.
Nabywca w tym wypadku nie ma obowiązku zagwarantowania utrzymania oraz dostarczania wyżywienia czy zapewnienia pomocy w przypadku choroby.
Służebność mieszkania jest tylko i wyłącznie nieodpłatnym udostępnieniem mieszkania, bez konieczności pokrywania pozostałych kosztów. Bezpłatność związana jest jedynie z brakiem obowiązku opłacania czynszu na rzecz nowego właściciela nieruchomości.
Osoba posiadająca służebność mieszkania może przyjąć pod swój dach małżonka oraz osoby małoletnie. Inne osoby mogą zostać przyjęte tylko wówczas, gdy są na utrzymaniu właściciela lub gdy są niezbędne przy prowadzeniu gospodarstwa domowego. Osoby małoletnie mogą pozostać w mieszkaniu również po uzyskaniu pełnoletności.
Artykuły, które mogą Cię zainteresować:
super